TRT müzikte Fatih Kısaparmağın yorumuyla Ordunun dereleri türküsü bir anda aldı götürdü beni yıllar öncesine, 90’lı yılların Ordu’suna Giresun’una, Aksu Sağlık Ocağına, dostluğa, gençliğe, hasrete, gurbete... İlk gittiğimde tüm sevdiklerimi, hayallerimi geride bırakmanın öfkesi vardı içimde ama kısa zamanda ömürlük dostlarım oldu ilk resmi çalışma dönemimi, ilk evimi, yalnızlığımı paylaştığım. Bazıları başka dünyalara, bazıları başka hayatlara yelken açmış da olsa acı tatlı nice anı var hala aklımda. Giresun’daki sağlık ocağı, üst katındaki lojmanım, öğlenleri Espiye yolunda yediğimiz sandviçler, adanın karşısındaki köfteci, sahildeki bar, Saliha, Burak... Salihalarda sevgili Burak ders çalışırken katalitik başında film izlemelerimiz, Beril geldiğinde oynadığımız sessiz sinemalar...Hafta sonları beni Taşbaşı mahallesinin güzel deniz manzaralı evlerinde ağırlayan Ordu’lu kadirşinas dostlarım sevgili Haldun, Ayşegül, Ordu Genç Radyodan canlı yayınlar,... Beni, Özlem’i aileden biri gibi hayatlarına alıp sahiplenmeleri...Sabişle geçirdiğimiz yaz, ders çalışırken yediğimiz rulokatlar, telefon maceralarımız, otopsiye gidişlerimiz, çevre ilçelere kaçak gezilerimiz.. Özlem’le yaptığımız Ünye- Giresun yolculuklarımız, efkar dağıtmalarımız ve daha bir çok acı tatlı anı... Karadeniz maceramdan beri bana yoldaşlık eden ve edemeyen güzel dostlarım için hayat sana teşekkür ederim...
27 Ekim 2020 İstanbul